Verschillende procedures

Het Israëlische regime gebruikt verschillende manieren om Palestijns land, in gemeenschappelijk of privé bezit, tot Staatsland te verklaren:

Land niet cultiveren

Privé land dat niet wordt gecultiveerd en dat niet wordt geconfisqueerd voor algemeen gebruik of militaire doeleinden, wordt tot Staatsland uitgeroepen.

Niet teruggekeerd

Privé land in bezit van Palestijnen die na de oorlog van 1967 niet werden toegestaan terug te keren naar hun land op de Westelijke Jordaanoever, is door Israël tot Staatsland verklaard en geconfisqueerd.

De Israëlische autoriteiten maken elke drie maanden luchtfoto's van de Westelijke Jordaanoever. Via de luchtfoto's houden zij in de gaten welk land bewerkt wordt en welk land niet gecultiveerd is. Al het land dat niet gecultiveerd is, wordt bedreigd met confiscatie.

Soms verwijdert het Israëlische leger nieuw aangeplante olijfbomen uit de grond. Hierdoor verdwijnt elke vorm van bewijs tot cultivering van het land. Het land kan dan als onbewerkt land worden aangemerkt en tot Staatsland worden uitgeroepen.

Geen toestemming, geen toegang

Ongecultiveerd privé land bestaat over het algemeen uit land met veel stenen en rotsen. Het kost veel geld om dit land geschikt te maken voor landbouw. Bovendien is het vanwege de vele Israëlische militaire restricties praktisch onmogelijk voor Palestijnen om dit land te bebouwen. Palestijnen moeten vergunningen aanvragen bij het leger voor het graven van een put, voor het bouwen van een schuurtje of het aanleggen van een weg. Deze vergunningen worden bijna nooit afgegeven. Ook krijgen de boeren geen toestemming voor aansluiting op bestaande water- en elektriciteitsnetwerken. Daarnaast hebben veel boeren door de bouw van de muur en het opwerpen van wegversperringen geen toegang meer tot hun land.  Het Israëlische regime belemmert Palestijnse boeren structureel om hun land te cultiveren, waardoor het land een groot risico loopt om geconfisqueerd te worden.

Militaire orders onder een steen op het land

Het tot Staatsland verklaren van Palestijns land wordt niet openlijk aangekondigd. De eigenaar wordt geïnformeerd middels een militaire order die is opgesteld in het Hebreeuws. De meeste Palestijnen lezen geen Hebreeuws. De mededeling dat het land tot Staatsland is verklaard, wordt niet thuis afgeleverd, maar bijv. onder een steen op het land achtergelaten. De militaire order bepaalt dat de boer 48 uur de tijd heeft om in beroep te gaan. De meeste landeigenaren bezoeken hun land niet dagelijks en vinden het papier niet op tijd. Vaak vinden zij het helemaal niet en weten niet eens dat hun land Staatsland is geworden.

Olijfbomen aanplanten

Plant een Olijfboom plant alleen olijfbomen bij boeren die eigendomsdocumenten kunnen tonen. Nadat de bomen zijn aangeplant wordt van de boer verwacht dat hij goed voor de bomen en zijn land zal zorgen. Hier worden ook afspraken over gemaakt. Wanneer de boer ontdekt dat zijn bomen zijn vernield en/of dat hij een militaire order heeft ontvangen, neemt hij contact op met de coördinator van de Olijfbomencampagne in Palestina.

Wanneer de boer de militaire order die zijn land tot Staatsland verklaart tijdig vindt en als hij voldoende geld heeft om een advocaat te betalen dan kan hij de militaire order aanvechten voor de rechtbank. De advocaat kan met de eigendomsdocumenten aantonen dat het land privé bezit is van de Palestijnse boer en dat het land gecultiveerd wordt. De boer heeft een grote kans om de zaak te winnen en te voorkomen dat hij zijn land verliest.

Houd hoop levend

Ondanks het verlies van land en olijfbomen koesteren de meeste Palestijnen nog steeds hoop op een rechtvaardige en vreedzame toekomst. Jij kunt hen helpen om deze hoop levend te houden.