Verslag van Jaap Matser uit Nuenen

Op zaterdag 15 oktober arriveerden mijn reisgenoot Piet en ik zonder problemen in Israël en in de loop van de middag in ons dorp op de Westoever: Beit Sahour, vlakbij Bethlehem. We waren zeer benieuwd naar de huidige situatie, zeker gezien al de berichten en publicaties van de laatste maanden. Voor mij was dit de tweede kennismaking met de bezette Westoever, sinds de Come and See reis via Kerk in Actie in 2014.

We waren ’s avonds met een grote groep plukkers uit de hele wereld in het hotel voor de aftrap. Onder hen zo’n acht Nederlanders en een hele grote groep uit Engeland. Vooral 50 plussers, maar gelukkig ook enkele jongeren!

Tien dagen een stevig programma met daarin voor mij één dag begeleid naar Jericho en omgeving en één dag met z’n allen begeleid door het centrum van Jeruzalem gelopen. Onze groep bestond uit zo’n 25 personen, die samen plukten en het programma volgden. Dat schept al gauw goede banden onderling en ruimte om ook de moeilijke momenten te delen.

In deze blog wil ik kort wat indrukken delen:

Het maakt wel verschil of je voor de eerste of tweede keer op de bezette Westoever bent. Je weet al dat je voortdurend checkpoints tegenkomt, dat je soms op aparte wegen moet rijden (mensen uit Israël en kolonisten hebben dan hun eigen, betere en bewaakte wegen), dat er veel meer Israëlische militairen op straat zijn en dat er overal Israëlische nederzettingen zijn en gebouwd worden.

De eerste dagen ervaar je ook een beetje als een toerist: de Westoever is een prachtig, afwisselend landschap en de zon schijnt warm. Niet veel groen: het was al lang droog en we passeerden per bus of te voet woestijnachtige gebieden met heuvels en rotsen. En overal: stenen…

De gastvrijheid van de Palestijnse boeren is enorm en onvoorstelbaar, als je weet onder welke druk zij constant leven. Zij zijn al generaties verbonden met hun land en olijfgaarden. En zij houden hoop en voelen zich gesteund door die grote aantallen plukkers uit de ‘vrije’ wereld. Samen met hen olijven plukken en samen in de olijfgaard lunchen geeft een groot gevoel van verbondenheid en solidariteit.

Het programma is echt pittig. Optwee dagen na telkens ’s morgens plukken en ’s middags organisaties/projecten/vluchtelingenkampen/bedouinenkamp/bedrijven bezoeken met sprekers. ’s Avonds meestal een bijzondere film of Palestijnse sprekers. Er is heel veel actuele informatie gegeven, mondeling en schriftelijk en in hoog tempo soms.

En na een paar dagen raak je erg gedeprimeerd: de bezetting is inderdaad verergerd, de bewegingsvrijheid beperkter, de druk verhoogd, meer Palestijnen uit hun huis gezet, meer Palestijnen gedood of gevangen gezet, de nederzettingen breiden alsmaar uit en slokken het water en de grond op. En voortdurend de dreiging en bedreiging vanuit strategische nederzettingen door fanatieke, joodse of “joodse” kolonisten. De straffeloosheid van de Israëlische militairen, politie en kolonisten is verpletterend en maakt de Palestijnen rechteloos en machteloos. De opsluiting en mishandeling van jonge kinderen is stuitend onrechtvaardig. Het gooien van steentjes is al levensgevaarlijk.

De apartheids- en koloniale politiek van de Israëlische regering blijven onbelemmerd doorgaan. Waar blijven de Palestijnse Autoriteit en Hamas, de Europese Unie, de Verenigde Staten, onze kerken, wijzelf, om dit ten goede te keren en de talloze vluchtelingen terug te laten keren, voordat het te laat is…….?

Wij als olijvenplukkers steunen elkaar, stellen vragen en doen suggesties. De HOOP keert langzaam een beetje terug, want de Palestijnen zèlf houden hoop en gaan door! De buitenwereld is hier aanwezig met waarnemers en onderzoekers. De internationale BDS-acties (geweldloze Boycot, Desinvesteren en Sancties) gericht tegen de Israëlische regering en tegen bedrijven en organisaties in allerlei landen, die (in-)direct de bezetting, apartheid, ethnische verdrijving en economische misbruiksteunen en financieren, hebben steeds meer succes. Ooit is hierdoor de Apartheid in Zuid-Afrika gestopt!

Allerlei actiegroepen in Israël blijven ondanks de druk actief. Tijdens ons verblijf was er nog een grote demonstratie voor Vrede door Israëlische èn Palestijnse vrouwen samen! In Palestina werken vele organisaties samen om hulp te verlenen en zich geweldloos te verzetten. De YMCA en YWCA doen hier met hun partners continue goed werk in moeilijke omstandigheden.

De Palestijnen doen een oprecht beroep op ons om ook hoop te houden en hen in en vanuit ons eigen land te ondersteunen en het echte verhaal van de ‘voortdurende Nakba’ te blijven vertellen, opdat ooit en het liefst zo snel mogelijk vrede en veiligheid komt voor de Palestijnen, de Palestijnse vluchtelingen èn hun Israëlische broeders en bezetters.

‘si vis Pacem, para Pacem’

Deze blog werd geschreven door Jaap Matser. Jaap blijft zoeken naar vrede en rechtvaardigheid, hier en daar in Palestina en elders.