Momenteel worden via het Palestina Fonds donaties omgezet in tassen vol boodschappen. Arme families in Gaza kunnen daar meerdere maaltijden mee bereiden, ongeveer 1,5 tot 2 weken lang.
Het is zo mooi dat we dit kunnen doen, en tegelijkertijd hartverscheurend wanneer je goed naar de beelden kijkt. Kindjes op blote voetjes, mensen in ongezonde huizen, of zelfs geïmproviseerde huizen.
Alles in Palestina is uiteindelijk politiek, ook de armoede is politiek en de wortel de 75-jarige bezetting.
Deze armoede komt doordat Palestijnen in Gaza geen kans krijgen. Door de verschrikkelijke blokkade van alle lucht-, zee- en landsgrenzen kan de economie niet op gang komen.
Ook komen bouwmaterialen en andere zaken Gaza niet binnen. Terwijl die nodig zijn om het leven op te bouwen dat steeds weer verwoest wordt door militaire aanvallen. Aanvallen door een bezettingsleger dat samenwerkt met ons land, van ons belastinggeld. Niet te bevatten (petitie kun je nog tekenen).
Toch hoop
En tegelijkertijd zijn er zoveel van jullie die willen helpen. Die niet met de handen in de zakken staan toe te kijken. Maar die actie ondernemen, geld doneren, anderen bewust maken door te delen. En dat geeft hoop.
Wat de geschiedenis ons leert is dat wij in een land leven dat consequent fout is. Fout was in de oorlog, fout was in de so called “Gouden eeuw”, fout was met Zuid Afrika, en fout in het nu. Maar als het echt niet meer anders kan, dan stopt de steun, dan stopt het fout doen, soort van…
Dus wij gaan door. Wij geloven nog steeds dat niets voor altijd is, ook deze bezetting, blokkade en alles wat dit regime doet niet.
Deze week wordt er ook nog ma’amoul (koekjes die veel gegeten worden tijdens Eid al-Fitr - Suikerfeest) uitgedeeld, en de maanden erna nog meer boodschappenpakketten, en straks in de winter warmtepakketten, en zolang we kunnen wordt dat meer en meer en meer. Tot de bezetting voorbij is en Palestina eindelijk vrij is!
