Dit is Hossam Shabat's laatste bericht:
"Als je dit leest, betekent het dat ik ben vermoord. Waarschijnlijk als doelwit, door de Israëlische bezettingsmacht. Toen dit allemaal begon, was ik pas 21 jaar oud, een student met dromen zoals iedereen. De afgelopen 18 maanden heb ik elk moment van mijn leven gewijd aan mijn volk. Ik heb de verschrikkingen in Noord-Gaza minuut na minuut vastgelegd. Vastbesloten om de wereld de waarheid te laten zien die ze probeerden te begraven. Ik sliep op de stoep, in scholen, in tenten, overal waar ik kon. Elke dag was een strijd om te overleven. Ik heb maandenlang honger geleden, maar ik heb nooit de zijde van mijn volk verlaten.
Door God, heb ik mijn plicht als journalist vervuld. Ik heb alles geriskeerd om verslag te doen van de waarheid. En nu heb ik eindelijk rust, iets wat ik de afgelopen 18 maanden niet heb gekend. Ik heb dit allemaal gedaan omdat ik geloof in de Palestijnse zaak. Ik geloof dat dit land van ons is, en het is de grootste eer van mijn leven geweest om te sterven terwijl ik het verdedigde en ons volk diende.
Ik vraag nu aan jou: stop niet met praten over Gaza. Laat de wereld niet wegkijken. Blijf vechten, blijf onze verhalen vertellen—tot Palestina vrij is.”
— Voor de laatste keer, Hossam Shabat, uit Noord Gaza.
