2020 was een bijzonder jaar, een jaar waarin we ondanks de sociale afstand nog meer betrokkenheid zagen bij Palestina. Het was ook het jaar van de olijfgaarden, want vanaf 2020 is het mogelijk om een persoonlijke olijfgaard te sponsoren vanaf 40 bomen. Één van die olijfgaarden hebben we weggegeven via een winactie. De mooiste, meest inspirerende, bijzondere inzending was van Monia Ouchani. Zij wil zich met het schrijven van gedichten verzetten tegen het onrecht in Palestina. Lees het krachtige verhaal van Monia die de tranen uit haar persoonlijke beproeving als inkt heeft gebruikt om te schijven over olijfbomen en het onrecht in Palestina.
PEN ALS WAPEN TEGEN ONRECHT
Monia leerde Plant een Olijfboom kennen toen ze een aantal jaren geleden een olijfboom kreeg van een vriendin. Ondertussen heeft ze al voor veel mensen een olijfboom aan laten planten. Behalve met het sponsoren van olijfbomen probeert Monia ook op haar eigen manier in vreedzaam verzet te gaan tegen het onrecht in Palestina.
De machteloosheid die ze al voelde bij het lezen over land en bezittingen die Palestijnen worden afgenomen, kreeg plots een extra betekenis tijdens een persoonlijke beproeving. “De pijn en tranen die ik op dat moment voelde gebruikte ik om te schrijven.”
Door het schrijven van gedichten wil Monia het geluid versterken van hen die het recht om te spreken wordt afgenomen. “De pen is een onschuldig wapen maar tegelijkertijd zo krachtig en doorborend. Met slechts woorden vanuit het hart als munitie probeer ik de mensen te raken. Het is niet het bloed dat moet gieten, maar de tranen. Als dat lukt, is dat het grootste compliment dat je als schrijfster kan krijgen.”
OLIJFGAARD OUMNIA
Halverwege 2020 won Monia een eigen olijfgaard met 40 olijfbomen in Palestina. Uit de diverse, inspirerende en bijzondere inzendingen werd het prachtige gedicht van Monia gekozen tot de winnaar. Haar gedicht is oprecht, treffend en hoopvol.
“Bij het zien van de oproep voor de wedstrijd kroop ik meteen in de pen. Mijn instreek was niet om er iets voor terug te krijgen, maar vooral om iets (mee) te geven; een boodschap. Met het winnen van de olijfgaard zou ik dubbel kunnen geven; mijn boodschap én bomen aan de Palestijnse boeren. De olijfboom waar ik over schreef, was een proces waar ik op dat moment middenin zat. Het was alsof de olijfboom mij het advies gaf dat je soms eerst iets moet begraven om verder te kunnen leven. Met hetgeen wat ik schrijf wil ik niet alleen de ogen, maar vooral de harten bereiken. Ik wil niet mijzelf, maar de ongehoorde verhalen en gedachtes een podium geven.”
Verbonden door bomen en woorden
Op de plaquette bij de olijfgaard laat Monia deze tekst graveren:
" No weapon can kill the hope for freedom" - Abdelmajid Ouchani
Monia Ouchani 'Oumnia' olijfgaard
“Ik ben supertrots dat ik daar mijn naam aan mag verbinden. Mijn eigen naam Monia, wat in het Arabisch wens of hoop betekend, gaven mijn ouders mij toen ik werd geboren terwijl de artsen de hoop hadden opgegeven. Daarom gaf ik de olijfgaard de naam “Oumnia”, wat taalkundig dezelfde betekenis draagt als mijn naam, als symbool dat wensen worden verhoord wanneer de hoop niet opgegeven wordt.”
OOK EEN EIGEN OLIJFGAARD?
Dat kan door gedurende een kalenderjaar minimaal 40 bomen bij elkaar te verzamelen.
Met je familie, vrienden, vereniging of zelfs door iedereen die je kent een olijfboom cadeau te geven.
De quote erbij is van mijn broer Abdelmajid. “Hij schreef dit zo treffend, grappig genoeg juist in een poging om mijn schrijfsels te overtreffen. Ik vind dit als ik aan Palestijnen denk zo’n krachtige quote, dat ik het graag in Palestina wil vereeuwigen.”
MIJN WENS
Alhoewel Monia Palestina nog niet zelf heeft bezocht, voelt ze zich al enorm verbonden met het land. “Een paar jaar geleden scheef ik een gedicht over Masjid Al Aqsa (Al Aqsa moskee). Mijn wens is om dit gezegende stukje aarde te mogen bezoeken. Door mijn ziekte leef ik met het motto ‘Pluk de dag’, maar ik hoop ook dat ik de kans krijg om de bomen van Olijfgaard Oumnia te omhelzen en de vruchten hiervan te plukken. Mijn vriendin, die mij de eerste olijfboom een aantal jaren geleden cadeau deed, heeft Palestina meerdere malen bezocht en vertelde mij dat het steeds een gevoel van thuiskomen is. Hoe zij dat omschrijft, dat wil ik ook!’’
GEEF HOOP
Monia heeft gemerkt dat het laten aanplanten van olijfbomen niet alleen een enorme steun is voor de Palestijnse boeren, maar ook heel waardevol kunnen zijn voor de personen of nabestaanden van overleden personen in wiens naam de bomen worden aangeplant. Wil jij net als Monia met het aanplanten van een olijfboom niet alleen een steun zijn maar ook iemand troosten? Doneer een olijfboom of een eigen olijfgaard en help mee om de hoop te laten groeien.